"Wiersz jest to sposób prozodyjnej segmentacji tekstu za pomocą
arbitralnie użytych pauz, których tekstową wydolność określają reguły
systemu prozodyjnego języka. W wyniku takiej arbitralności członowania
tekstu wersy jako jego efekty mogą być mniej lub bardziej prozodyjnie zróżnicowane
albo poddawane uporządkowaniu polegającemu na ich upodobnianiu,
równowartościowości, czyli ekwiwalencji. Wtórnie można za wiersz uważać konkretny tekst-utwór segmentowany
wersyfikacyjnie, ale należy pamiętać, że wiersz to nie tekst, nie mowa,
nie wypowiedź, a także nie poezja i nie literatura, lecz struktura prozodyjna tekstu wynikła z jego wierszowej segmentacji".
Adam Kulawik, Poetyka. Wstęp do teorii dzieła literackiego
